۲-۳۰ استراتژی عرضه خدمات جدید در هتل داری
ارائه ایده های نوین برای خدمات جدید

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

غربال کردن ایده ها و انتخاب ایده مطلوب
مرتبط ساختن خدمات با نیاز های ویزه مصرف کنند گان
تعیین استراتژی بازاریابی برای خدمات جدید
تجزیه و تحلیل تجاری
آزمایش بازار
عرضه خدمات در هتل ها یا بازار های عرضه( کریمی نژاد، ۱۳۹۰).
در این قسمت به استراتژی محصول در هتل داری می پردازیم.
استرتژی محصول به ۲ صورت زیر می باشد : ۱- استراتژی تخصیص ۲- استراتژی تفکیکی
استراتژی تخصیص در هتل داری : در این استراتژی بخش معینی از بازار هدف در نظر گرفته می شود و ضمن عرضه خدمات با گرفتن بازخورد از مشتریان و کیفیت و عملکرد خدمات خود را بهبود ببخشد و نیز در زمینه بهبود مداوم و خدمات پس از فروش و فعالیت های تبلیغاتی فعالیت نماید .
استراتژی تفکیکی در هتل داری : در این روش بازار هدف به چند دسته تقسیم می شود و برای هر بخش استراتژی خاصی انتخاب می شود( کریمی نژاد، ۱۳۹۰).
۲-۳۱ اهداف کلی بازاریابی گردشگری
اهداف کلی بازاریابی نسبت به فعالیت های گردشگری در دفاتر خدمات مسافرتی و تشکل های مختلف با توجه به اهداف مشخص شده آنان تعیین می گردد. کلیه فعالیت های گردشگری، دفاتر خدمات مسافرتی و جوامع می توانند با تبیین اهداف کلی و نظارت مستمر بر پیشرفت فعالیت های خود، فرایند بازاریابی را به صورت اصولی پایه ریزی نمایند. ضمن اینکه بازاریابی جهانگردی بدون تهیه یک برنامه اصولی و واقعی کاری بیهوده و پر خرج خواهد بود که موفقیت آن را تضمین نمی نماید.
این موارد بایستی کمی و قابل سنجش بوده و مبین آن چیزی باشند که فعالیت ما در نظر دارد در مدت زمان معینی به آن دست یابد.
اهداف کلی فعالیت غالبا به صورت فروش، سودآوری ، سهم بازار و یا نرخ اشتغال بیان می گردند. مناطق مختلف گردشگری معمولا اهداف خود را بر اساس مواردی مانند، افزایش تعداد گردشگران، ایجاد یا تغییر ذهنیت، فعالیت های انجام شده و تجهیزات به کار گرفته، همکاری در میان فعالیت های مرتبط با گردشگری، افزایش مدت اقامت گردشگران و هزینه های محلی تعیین می کنند. اهداف بازاریابی خدمات مسافرتی و گردشگری عبارتند از: شناسایی بازار بالقوه و مصرف کنندگان آن، بهره گیری از ابزار مناسب جهت نفوذ به بازار هدف و نیز حداکثر استفاده از هزینه انجام شده در این راه.
چنانچه بخواهیم هدف بازاریابی گردشگری را در یک جمله خلاصه کنیم، عبارت است از: تدیوین برنامه ریزی فروش خدمات مسافرتی و گردشگری با کمک کلیه فرآیندهای موثر در بازاریابی امروز.
حائز اهمیت است که اهداف به گونه ای منطقی، منطبق با شرایط بازار و منابع موجود تشکیلات گردشگری تعیین گردند. بدین ترتیب که تعداد معدودی اهداف منطقی و قابل دستیابی بهتر از فهرست بلد بالایی از آرزوهای دست نیافتنی و پر مخاطره است.این موضوع به خصوص در مورد شرکت های تازه تاسیس و یا جوامعی که تجربه زیادی در مورد توسعه و بازاریابی گردشگری ندارند قابل توجه می باشد.
کلید جلب توجه گردشگران بالقوه تنها در رویکرد به فروش نیست، بلکه در فرایند بازاریابی می باشد. بدین معنی که بازاریابی خدمات مسافرتی، مجموعه ای از فعالیت های مداوم و هم آهنگ با توزیع بهینه فرآورده ها به بازارهای بالقوه می باشد. بازاریابی همچنین شامل تصمیم گیری نسبت به فرآورده، قیمت، نحوه پیشبرد و توزیع آن می باشد. ضمن اینکه بازاریابی عبارت است از تمرکز بر تامین خواسته های مشتری و ارضای نیازهای او با شرایطی بهتر از سایر رقبا. به عبارت دیگر بازاریابی خدمات مسافرتی بر این اصل استوار است که چنانچه فرآورده ای تامین کننده نیازهای مشتری باشد، مقاومت او در برابر خرید کردن کاهش می یابد.
بر خلاف آن، عمل فروش میتنی بر عرضه فرآورده است تا اینکه تامین کننده نیاز مشتری باشد. آشکار است که تنها گزینه لازم برای فروش هر فرآورده ای، غلبه بر مقاومت خرید می باشد. در خالیکه فروش تنها بخش کوچکی از بازاریابی را تشکیل می دهد.
چنانچه بخواهیم فرایند گام به گام بازاریابی خدمات مسافرتی را به طور کلی مورد شناسایی قرار دهیم، عبارتند از:
تحلیل شرایط موجود
شناسایی فرآورده
انتخاب بازار هدف
تعیین اهداف
اجرای استراتژی های پیشبردی
ارزشیابی نتایج حاصل( کتابچی، ۱۳۸۳).
۲-۳۲ جنبه های فعال جهانگردی
۲-۳۲-۱ جهانگردی و فرهنگ
اگرچه فرهنگ از نظر علم مردم شناسی مجموعه ای از شناختها ، اعتقادات، ارزشها و تعلیمات اجتماعی را در بر می گیرد، ولی به آن اکتفا نکرده و همزمان شیوه های رفتاری مردم را نیز شامل می شود. جشن های مردمی، مراسمی که در موقعیت ها و زمان های خاصی برگزار می شوند، مطالعه روزنامه، دیدن تلویزیون، رفتن به سینما، شرکت در ورزشهای گوناگون جزء رفتارهای مردیم است. جملگی این رفتارها کم و بیش به یک آموزش عمومی و نوعی از صنعت تبدیل شده اند. جهانگردی نیز به نوبه خود یکی از شوه های فرهنکی مربوط به رفتار های مردم است و میدان فعالیت و حوزه عمل آن هر روزه و هر لحظه در حال گسترش و تکوین است(دباغ، ۱۳۷۵).
در حقیقت می توان ادعا نمود که تمامی فرهنگ ها(با معیار های مختلف) به بخشی از جهانگردی منتج می شوند.
با این همه بعضی از سفر ها را نمی توان جهانگردی نامید. فی المثل مهاجرت های جمعی، در داخل یک جمعیت به خاطر دلایل قهری طبیعت نظیر سیل، خشکسالی، زلزله، آتشفشان و غیره انجام می شود. یا مهاجرت به واسطه دلایل سیاسی مانند فرارهای دسته جمعی، تبعیدها و پدیده چادر نشینی و بالاخره مهاجرت در رابطه با دلایل کاریابی و غیره را نمی توان جهانگردی محسوب نمود.زیرا مطمئنا هیچ کدام از این سفرها در قالب انجام فعالیت آزاد در ایام فراغت نمی گنجد.
در دوران بسیار قدیم و باستانی نیز دو نوع جهانگردی اولیه وجود داشته است. یکی جهانگردی مذهبی که معمولا با زیارت اماکن مقدسه و چشمه سارها و رودخانه های مقدس و غیره همراه بود و دیگری جهانگردی مربوط به تعطیلات و استراحت. ولی هیچ کدام از این نوع به توریسم واقعی و حقیقی که همان صنعت جهانگردی است حیات نبخشیده اند.
در حقیقت زیارت هایی که معمولا به صورت انفرادی و یا حتی گروهی انجام می شده است را نمی توان چه از نقطه نظر بعد مسافت و چه از نقطه نظر تسهیلات موجود در محل و مقصد مسافرت با چیزی که امروزه Confort نامیده می شود مقایسه نمود.
با این حال پاره ای از مناطق متبرکه قبل از میلاد مسیح، اشکال و گونه هایی از اقامتگاه ها و استراحتگاه های دسته جمعی برای خارجیان وجود داشته است. متعاقبا در فرهنگ بسیاری از ادیان و مذاهب و همچنین در نظارم دیرپای مسیحی و غیر مسیحی نیز یکی از وظایف راهبان احداث زائر سرا برای زائران بوده است. آنان این مهم و این وظیفه ارزشمند را نه بخاطر کسب درآمد و بهره گیری از منافع مادی، بلکه به پاس عشق به ذات اقدس حضرت احدیت انجام می داده اند.
با وجود ان که جهانگردی استراحتی و تعطیلاتی، در آن زمان جزو امتیازات طبقه ای خاص و عده ای معدود بوده است معهذا این پدیده به تداوم حرکت خویش ادامه می داد و با بهره گرفتن از سارمان دهی لازم به صورت فعالیتی تجاری درآمد. اما هنوز به صنعت جهانگردی که مورد نظر ماست نرسیده بود. اما کم کم و بدنبال توصعه مداوم خویش، گذرگاه یک فرهنگ بدوی را به سوی فرهنگی پیشرفته طی نمود و همچنان در حال پیشرفت است، به طریقی که امروزه فرهنگ جمعیت ها، شکوفا کننده جهانگردی انبوه است. در پی هر گونه تغییری که در فرهنگ بوجود می آید، که طبیعتا پاره ای از عوامل شناخت و آگاهی را در بر می گیرد. بخوبی می توان دگرگونی و تغییر کمی و کیفی در ابعاد جهانگردی را نیز مشاهده نمود. بدینسان کاهش ارزشهای مذهبی پاسخگوی نقصان در جهانگردی مذهبی خواهد بود( یا بالعکس) و یا از کم شدن تعداد افراد خانواده و وابستگی آن می توان به کاهش جهانگردی خانوادگی پی برد. بر عکس از انواع جهانگردیست. نظیر گذر از جهانگردی آب درمانی بجانب جهانگردی فرار از زندگی شهر نشینی.تجربه جهانگردی نیز جزء اموریست که نه تنها به پیشرفت فرهنگی منجر می شود بلکه خود سرچشمه فرهنگ است. این موضوع را پس از بررسی شیوه های جدید فرهنگی باز شناخته ایم. در حقیقت تولید جهانگردی در حرکت جهانگرد بوجود می آید. این تولیدات عبارتند از:
الف- گسترش شناخت جغرافیایی، تاریخی، هنری، تکنیکی، سیاسی و بالاخره توسعه تجارب، که به دنبال آن افق هایی بالاتر از فضای محدود خودی، که شخص یا گروهی بدان وابسته اند بروی آنان گشوده می شود.
ب- باز شدن دروازه هایی از ادراک، ارزشها، مدلهای رفتاری و به طور خلاصه فرهنگ های جدید بروس شخص که با معیارها و شناخت های خودی کاملا متفاوت است.
ج- از بین رفتن پیشداوری ها، اوهام و خیالات باطل و جایگزینی روح بردباری و توسعه ادراک در شخص
د- تصفیه و خالص شدن سلیقه که در اثر شناخت و مشاهده زیبایی های طبیعی و هنری در شخص به وجود می آید.
از طرف دیگر، پدیده جهانگردی انگیزه بسیاری از تغییرات در متن و بطن جامعه است. این دگرگونی ها از راه موفقیت اقتصادی وارد شده و منجر به تحولات فرهنگی می گردد. که در پاره ای از شرایط حتی به تغییرات اساسی و بنیادی نیز می انجامد.
چنانچه به قطبهای جدید جهانگردی، مخصوصا آنهایی که در جهان سوم به وجود آمده اند فکر کنیم، و تحولات عمیق اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی جمعیت این قطب ها را که به پیشرفت سریع جهانگردی گرفتار شده اند، ملاحظه نمائیم، موضوع روشن تر خواهد شد. به ویژه در جوامعی که حرکت خود را از زیر صفر شروع کرده اند(دباغ، ۱۳۷۵).
۲-۳۲-۲ جهانگردی وسیاست
مجموع روابط انسانی شبیه کاسه ای مملو از تیله های مدور است. تکان دادن یکی به منزله جرکت جملگی تیله هاست. اگرچه تیله ها در میزان حرکت متفاوتند ولی اطمینان از سکون آنها غیر قابل انتظار است.
حال می توان سیاست را تحت عنوان” مجموعه رنگارنگی از پیش بینی، ساخت و تهیه، و اطمینان تعریف کرد.”
سیاست و در مورد ما سیاست جهانگردی عبارتست از: تلاشی پیگیر به منظور دخالت در انگیزه، گنجایش و اصلاح بخش جهانگردی در جهت تدارم بخشیدن به اثراتی معین در شرایطی ویژه.
ولی هر گونه دخالت از طریق لمس یک قاعده منظم، موجبات پیدایش عملها و عکس العمل هایی در بیلانها و موازنه ها را فراهم می آورد.
سوال این است: آیا می توان با بهره گرفتن از پاره ای از روش ها ، بیلان ها و ترازهای جدیدی را پیش بینی کرد؟ پاسخ این سوال با توجه به بعضی از محدودیت ها مثبت است. تحقیقات به عمل آمده بر روی روانشناسی و جامعه شناسی جهانگردی، چنانچه بر مبنای پیش بینی های دقیق و مناسب تدوین گردد، کمک موثری در تنظیم برنامه های صنعت جهانگردی، سیاست جهانگردی و به طور کلی برای جهانگردی خواهد بود(دباغ، ۱۳۷۵).