January 2013

۳۱۹

۹۶۰

 

December 2012

۲۳۰

۶۵۵

 

November 2012

۴۴۵

۱۳۰۶

 

 

جدول شماره (۱٫۱٫۲) تعداد غیر نظامی کشته و مجروح شده در سوریه
آمارهای رسمی از کشور عراق نیز حکایت از افزایش جرایم علیه غیر نظامیان دارد. بر اساس گزارش منتشره از سازمان حمایت از گروه های اقلیت سازمان ملل متحد؛ آمار کشته های غیر نظامی در فاصله سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۳، در مجموع ۲۰۵/۱۳۲ هزار نفر غیرنظامی کشته شده است. (تصاویر برخی از هزاران قتل غیر نظامیان توسط تکفیریان در پیوست قرار دارد).^[۱۷۹]

نمودار شماره (۱٫۱٫۲) تعداد غیر نظامی کشته و مجروح شده در عراق
مبحث دوم: تخریب اموال فرهنگی
اموال منقول یا غیر منقول که برای میراث فرهنگی مردم اعم از تاریخی؛ هنری؛ معماری که خواه جنبه مذهبی داشته باشد و خواه نداشته باشد مورد حمایت می باشد^[۱۸۰] و طرفین مخاصمه حق لطمه زدن یا تغییر ماهیت دادن آن ها را ندارند. میراث عبارت :«میراث فرهنگی و معنوی ملت ها» از سوی کمیته بین المللی صلیب سرخ تفسیری به عمل آمده است که مقرر می دارد :«میراث فرهنگی و معنوی اموالی را پوشش می دهد که ارزش ان ها محدود به مرزهای داخلی نیست و فراتر از مرز کشور است و عموما صفت فرهنگی به به بناهای تاریخی و یا آثار هنری اطلاق می گردد در حالیکه صفت معنوی به عبادتگاه ها اطلاق می شود… به عبارت دیگر تمامی اموالی که از اهمیت کافی هنری یا دینی در بین ملت برخوردار باشد، میراث مردمان به حساب امده و لذا مورد حمایت است».^[۱۸۱]

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

معمولا دولت ها به منظور حمایت از این اموال فرهنگی، لیست هایی تهیه می نماند تا اموال فرهنگی کشورشان را در این لیست و نقشه مشخص نمایند تا مصون از تعرض باقی بماند.
برابر ماده ۱۶ پروتکل دوم الحاقی مقرر شده است :«بدون هیچگونه خدشه ای به کنوانسیون لاهه راجع به حفاظت از اموال فرهنگی در خلال مخاصمات مسلحانه مصوب ۱۴ می ۱۹۵۴، انجام هرگونه عملیات جنگی علیه آثار تاریخی، کارهای هنری و مکان های پرستشی که تشکیل دهنده میراث معنوی یا فرهنگی مردم باشد ممنوع است…». مستند به بند ۲ ماده ۸ اساسنامه دیوان کیفری بین المللی که مقرر داشته :«هدایت عمدی حملات بر ضد ساختمان های مختص امور دینی، آموزشی، هنری، علمی، یا خیریه، آثار تاریخی، بیمارستان ها و محل های نگهداری بیماران و مجروحان به شرط آنکه نظامی نباشند» حمله به آثار فرهنگی یا ساختمان های تاریخی را از مصادیق جنایات جنگی و قابل طرح و پیگرد در دیوان کیفری بین المللی بر شمرده است. همچنین ماده ۵۳ پروتکل اول الحاقی، مقرر داشته است :«بدون خدشه به مقررات کنوانسیون لاهه در خصوص حمایت از آثار و اموال فرهنگی در زمان مخاصمه مسلحانه مورخ ۱۴ می ۱۹۵۴ و نیز سایر اسناد بین المللی ذیربط ارتکاب اعمال زیر ممنوع است: الف- ارتکاب اعمال خصمانه علیه بناهای یاد بود تاریخی، آثار هنری یا عبادتگاه ها که میراث فرهنگی و معنوی ملت ها را تشکیل می دهند.
ب- استفاده از اموال و اشیای یاد شده برای پشتیبانی از تلاش های نظامی
ج- هدف قرار دادن این اموال به عنوان اقدام تلافی جویانه»^[۱۸۲]
نقطه قابل ذکر این که بر اساس اساسنامه دیوان، صرف حمله به ساختمان های دینی یا تاریخ و فرهنگی، جرم محسوب می شود و ضرورتی ندارد که حمله به این ساختمان ها در بر دارنده خسارت های شدید باشد. این مقررات از مواد ۲۷ و ۵۶ مقررات ۱۹۰۷ لاهه و کنوانسیون های ژنو در خصوص حمایت از بیمارستان ها و محل نگهداری مجروحین ؛ اقتباس شده است.
متاسفانه تکفیریان که ساختن بقعه و بنا و حتی مساجدی که عموماً به دست شیعیان ساخته شده است را از مصادیق شرک می دانند؛ نه تنها بناهای مسلمانان که میراث فرهنگی بشری و شاهکار اسلامی است، از تجاوز مصون باقی نمانده بلکه به میراث فرهنگی دیگر اهل کتب همچون ایزدیان و مسیحیان نیز یورش و باعث تخریب این اموال شده اند. در این قسمت به گوشه ای از اقدامات ضد فرهنگی و خرابکارانه و مغایر اسناد و قوانین بین الملل در خصوص تخریب اموال فرهنگی توسط تکفیریان در برخی از سرزمین های اسلامی همچون سوریه، عراق، لیبی و مالی و تونس می پردازیم:

 

 

• در سوریه بقعه‏ها و زیارتگاه‏هاى پیامبران و اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) وجود دارد؛ علاوه بر این‏ها قبور صحابه، پادشاهان و مشایخ فرقه‏هاى صوفى- که سوریه به این‏ها شهره است- هم وجود دارد. در سوریه یکى از مزارهاى بنیادى شیعه، حرم حضرت زینب (علیهاالسلام) است که بسیارى از شیعیان کشورهاى خلیج فارس، عراق و ایران آن را زیارت مى‏کنند. زیارتگاه حضرت رقیه دختر امام حسین (علیهاالسلام) که نزدیک مسجد جامع اموى قرار دارد؛ دومین مزار مهمّ پس از حرم حضرت زینب (علیهاالسلام) است. از جمله زیارت‏گاه‏هاى دیگر شیعیان حرم حضرت سکینه و امّ‏کلثوم دختران امام حسین (علیهما السلام) است‏^[۱۸۳]. مسلّحین تکفیرى تلاش کردند تا به حرم حضرت سکینه (علیهاالسلام) وارد شده و بر آن مسلّط شوند. تهدیدات پیوسته‏اى هم از سوى تکفیرى‏ها نسبت به حرم حضرت زینب و حضرت رقیه (علیهما السلام) انجام مى‏شود. در محوّطه حرم حضرت زینب (علیهاالسلام) شعارهایى مانند: «به همراه حکومت بشّاراسدخواهید رفت». نوشته شده است.^[۱۸۴]

 

 

 

• تخریب زیارتگاه امامزاده محسن پسر امام حسین (ع) در منطقه مشهد شهر حلب در شمال سوریه^[۱۸۵].

 

 

 

• منفجر کردن مرقد صحابى جلیل‏القدر، عمّار بن یاسر (رحمه الله) در شهر «رقّه». ( نوار ویدیویى شمارى از مسلّحین را نشان مى‏دهد که تکبیرگویان انفجار مرقد را اعلام مى‏کنند و آن را قبرستان ارتش سوریه مى‏دانند که بطور کامل منهدم شده است)‏^[۱۸۶].

 

 

 

• به آتش کشیدن بخش‏هایى از بازار باستانى حلب با دکّان‏هاى عتیقه داراى درب‏هاى چوبى که برخى از آن‏ها قدمت صدها ساله دارند.^[۱۸۷].

 

 

 

• در منطقه کوهستانى «جب»، زیارت‏گاهى است که در مکانى که سر مبارک امام حسین (ع) کمى قبل از انتقال دادن آن به دمشق براى اهالى حلب به نمایش گذاشته شد؛ ساخته شده است. این مکان نزد اهالى حلب و همه مسلمانان از قداست برخوردار است. ده‏ها تروریست در راه رسیدن به این زیارتگاه جهت ویران کردن آن کشته شدند و این زیارت‏گاه آسیب‏هاى فراوانى دید.

 

 

 

• قبر شیخ محمّد ادیب حسون پدر مفتى سوریه که از بزرگ‏ترین قطب‏هاى صوفیه در سوریه است؛ نبش شد. این قبر در باغ مسجد اسامه بن زید در منطقه «اغیور» نزدیک «باب الحدید» قرار دارد. تکفیرى‏ها تلاش کردند تا ضریح شیخ احمد موصلى در باب الحدید را منهدم کنند؛ که ده‏ها نفر از اهالى منطقه؛ شتابان ضریح را در بر گرفتند و تلاش کردند تا افراد مسلّح را به منفجر نکردن آن قانع کنند.

 

 

 

• تخریب کامل زیارتگاه شیخ محمّد جرابه در منطقه صلاح‏الدین.^[۱۸۸]

 

 

 

• تخریب کامل زیارتگاه اویس‏قرنى در شهر «رقّه» و قبر شیخ عقیل، صوفى معروف در شهر «منبج».^[۱۸۹]

 

 

 

• تکفیرى‏ها در لیبى بخشى از ضریح شعاب دهمانى نزدیک مرکز پایتخت (طرابلس) که مردم آن را زیارت کرده و به آن تبرّک مى‏جستند را منهدم کرده و به قبر بى‏احترامى کردند.

 

 

 

• تخریب کامل ضریح دیگرى متعلّق به عالم صوفى شیخ عبد السلام اسمر که در قرن ۱۹ میلادى در «زلتین» در ۱۶۰ کیلومترى شرق پایتخت.

 

 

 

• غارت و تخریب کتابخانه و مسجد شیعی به نام شیخ اسمر.

 

 

 

• منهدم نمودن ضریح یکى دیگر از اولیاى الهى به نام شیخ احمد زروق در «مصراته» در ۲۰۰ کیلومترى شرق طرابلس.^[۱۹۰]

 

 

 

• پس از تغییر نظام در تونس در سال ۲۰۱۱ میلادى، تعداد ضریح‏هاى منهدم شده از حدود ۳۰ عدد تجاوز کرده است. از جمله این‏ها؛ زیارتگاه «سیدى بوسعید باجى» دانشمند صوفى‏مسلکى که نام او بر روستاى مشرف بر خلیج تونس در حومه شمالى پایتخت گذاشته شده است. این روستا، قبله گردش‏گرانى است که از کشورهاى مختلف دنیا به آن‏جا مى‏آیند^[۱۹۱].

 

 

 

• منهدم کردن زیارت‏گاه‏هاى اولیاى شایسته الهى که به تصوّف معروف بودند؛ شهروندان را به خوددارى از زیارت این اماکن یا تبرّک جستن به آن‏ها دعوت مى‏کنند؛ زیرا این کارها را شرک مى‏دانند^[۱۹۲].

 

 

 

• ویرانى مساجد و یورش به حسینیه‏های بحرین که برخى از آن‏ها قدمتی نزدیک به ۱۰۰۰ سال دارند و به عنوان میراث فرهنگی در یونسکو به ثبت رسیده است.

 

 

 

• آمارها نشان می دهد که ارتش بحرین با پشتیبانى نیروهاى سعودى بیش از ۲۷ مسجد را منهدم کردند؛ برخى از این مساجد، داراى ساخت‏ و ساز کامل و برخى سوله‏هاى موقّت بودند، که در انتظار گرفتن موافقت رسمى براى ساختن مسجد در آن‏جا بوده‏اند. این مساجد به بهانه مجوّز نداشتن مورد هدف قرار گرفته اند. برخى از آن‏ها در شهر «حَمَد» بوده‏اند که نزدیک به ۷۰ درصد اهالى آن شیعه هستند و فقط یک مسجد دارند.

 

 

 

• به آتش کشیدند قرآن‏هاى موجود در برخی مساجد شیعه.^[۱۹۳]