۵٫ تنها بیرون از خانه بودن
ب) افراد از این موقعیت ها می ترسند یا اجتناب می کنند به این دلیل که فکر می کنند در صورت بروز علایم شبه وحشت زدگی یا علایم ناتوان کننده یا ناتوان کننده، فرار کردن یا درخواست کمک ممکن است مشکل یا غیرممکن باشد.
ج) موقعیت های گذرهراسی اغلب ترس و اضطراب بسیاری را برمی انگیزد.
د) موقعیت های گذرهراسی به طور فعالانه اجتناب می شود، به همراه نیاز دارد، و یا با ترس و اضطراب بسیاری تحمل می شود.
ه) ترس یا اضطراب بدون تناسب با خطر واقعی است که موقعیت گذرهراسی دارد و یا در بافت فرهنگی اجتماعی درنظر گرفته می شود.
و) ترس، اضطراب، یا اجتناب مداوم است و برای مدت ۶ ماه یا بیشتر ادامه دارد.

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

ز)ترس، اضطراب، اجتناب، از نظر بالینی منجر به اختلال یا آشفتگی معنادار در حوزه های شغلی، اجتماعی، یا دیگر حوزه های مهم عملکردی می شود.
ز) اگر سایر شرایط پزشکی( از جمله بیماری های معده ای، بیماری پارکینسون) وجود داشته باشد، ترس، اضطراب، یا اجتناب به طور واضح بیشت از حد می باشد.
ح) علایم سایر اختلال های روانی توضیح بهتری برای ترس، اضطراب یا اجتناب نباشد. برای مثال علایم به هراس خاص نوع موقعیتی محدود نشده باشد؛ فقط شامل موقعیت های اجتماعی نشود( همانگونه که در اختلال اضطراب اجتماعی است)؛ و مرتبط با وسواس های فکری شدید ( همانند اختلال وسواسی- اجبار)، دریافت نقص هایی در ظاهر جسمانی( همانند اختلال بدشکلی بدنی)، یادآوری کننده حوادث آسیب آور( همانند اختلال فشارروانی پس از سانحه)، ترس از جدایی( همانند اختلال اضطراب جدایی) نباشد.
توجه: گذرهراسی، صرفنظر از وجود اختلال وحشت زدگی مورد تشخیص قرار می گیرد. اگر تظاهرات افراد ملاک های لازم برای اختلال وحشت زدگی و گذرهراسی را داشته باشد، هر دو تشخیص داده می شود.

۲-۴-۳-۲ همه گیری اختلال گذر هراسی
شیوع شناسی گذرهراسی کمتر شناخته شده است، به این دلیل که مطالعات در ایالات متحده این اختلال را فقط در زیر مجموعه اختلال وحشت زدگی مورد ارزیابی قرار داده است( کرینگ و همکاران،۲۰۱۲).NCS–Rهمه گیری ۱۲ ماهه اختلال های اضطرابی را%۲٫۷ و همه گیری تمام عمر این اختلال ها را %۴٫۷ برآورد کرده است. نتایح حاصل از مطالعات شیوع شناسی نشان داده است که همه گیری ۱۲ ماهه گذرهراسی بدون اختلال وحشت زدگی %۰٫۸ و همه گیری تمام عمر آن %۱٫۴ بوده است( بارلو، ۲۰۰۸).هر سال تقریبا ۱٫۷% از نوجوانان و بزرگسالان تشخیص گذرهراسی می گیرند. زنان دو برابر مردان گذرهراسی را تجربه می کنند. گذرهراسی ممکن است در کودکی اتفاق بیقتد، ما بروز نقطه اوج آن در نوجوانی و اوایل بزرگسالی است. همه گیری ۱۲ ماهه در سالمندان بالای ۶۵ سال ۰٫۴% است. به نظر می رسد میزان همه گیری در گروه های فرهنگی و نژادی مختلف، تفاوتی ندارد(DSM-5,2013).
۳-۴-۳-۲ پیامد های عملکردی اختلال گذر هراسی
در DSM-4-TRگذرهراسی به عنوان یکی از زیرمجموعه های اختلال وحشت زدگی کدگذاری می شود، درحالی که در DSM-5 این اختلال یه عنوان یک تشخیص جداگانه کدگذاری می شود. این تغییر DSMرا در خط سیستم تشخیصی ICD که گذرهراسی را به عنوان یک تشخیص جداگانه در نظر داشت، قرار داده است. در یک مطالعه که بالای ۳۰۰۰ نفر شرکت کننده داشته است، بیشتر از نیمی از افراد که علایمی از گذرهراسی را داشته اند، هیچ گونه علامتی از حمله وحشت زدگی یا اختلال وحشت زدگی نداشته اند. به علاوه، پنج مطالعه گسترده شیوع شناسی پیشنهاد کرده است که حداقل نیمی از افراد با گذرهراسی، تجربه حمله وحشت زدگی را نداشته اند. افرادی که حمله های وحشت زدگی را تجربه نکرده اند، در موقعیت های گذر هراسی نگران این هستند که چه اتفاقی خواهد افتاد اگر دیگر علایم اضطراب ظهور پیدا کند( کرینگ و همکاران،۲۰۱۲). گذر هراسی مرتبط با اختلال و آشفتگی قابل ملاحظه در نقش های عملکردی، نیروی تولیدی کار و روزهای ناتوانی همراه است. شدت گذرهراسی تعیین کننده اصلی میزان ناتوانی، صرف نظر از حضور اختلال وحشت زدگی، حمله های وحشت زدگی، و سایر شرایط همبود، می باشد. بیشتر از یک سوم افراد با گذر هراسی به طور کامل خانه نشین هستند و توانایی کار ندارند(DSM-5,2013).
۵-۳-۲اختلال اضطراب منتشر
۱-۵-۳-۲ ویژگی های تشخیصی اختلال اضطراب منتشر برمبنای ملاک های تشخیصی DSM-5
ویژگی ضروری اختلال اضطراب فراگیر اضطراب و نگرانی شدید( انتظار نگرانی) درباره تعدادی از حوادث و فعالیت ها، می باشد. شدت، مدت، و فراوانی اضطراب و نگرانی بدون تناسب با اثر محتمل حادثه مورد انتظار می باشد. افراد کنترل نگرانی یا متوقف کردن افکار مزاحم را برای انجام امور، دشوار می یابند. افراد با اختلال اضطراب فراگیر اغلب درباره فعالیت های روزمره زندگی خود از قبیل مسئولیت های احتمالی شغلی، سلامت و مسایل مالی، سلامت سایر اعضای خانواده، بدشانسی های فرزندانشان، و سایر مسایل جزیی، نگران هستند. کودکان با اختلال اضطراب فراگیر اغلب درباره شایستگی ها یا کیفیت عملکردی خود به شدت نگران هستند. در طول دوره اختلال ممکن است تمرکز نگرانی از یک مساله به دیگری منتقل شود.
چندین ویژگی اختلال اضطراب فراگیر را از اضطراب غیر آسیب شناختی متمایز می کند. اول، نگرانی های مرتبط با اختلال اضطراب فراگیر معمولا به شدت برای عملکرد اجتماعی روانی مزاحمت ایجاد می کند در حالی که نگرانی های زندگی روزمره شدید نیست و قابل مدیریت می باشد. دوم، نگرانی ها مرتبط با اختلال اضطراب فراگیر، نافذتر، مشخص تر و آشفته کننده تر می باشد، و دوره طولانی تری دارد. نگرانی فرد درباره گستره وسیعی از جریانات زندگی( از جمله مسایل مالی، امنیت فرزندان، عملکرد شغلی)، او را بیشتر برای کسب علایم اختلال اضطراب فراگیر مستعد می سازد. سوم، نگرانی های روزمره کمتر با علایم جسمانی همراه می شود( از جمله بی قراری، احساس برانگیختگی). افراد با اختلال اضطراب فراگیر یک پریشانی ذهنی را گزارش می کنند که معلول نگرانی مداوم آنها است و با اختلال در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا دیگر حوزه های مهم مرتبط می باشد.
اضطراب و نگرانی حداقل با سه علامت از علایم ذیل همراه است: بی قراری، احساس برانگیختگی، زود خسته شدن، تمرکز مشکل یا احساس خالی بودن ذهن، کج خلقی، تنش عضلانی، اختلال در خواب، همچنین تنها یکی از این علایم برای تشخیص اختلال در کودکان نیاز است.

جدول ۵-۲: ملاک های تشخیصی DSM-5 برای اختلال اضطراب منتشر

الف) اضطراب و نگرانی شدید( انتظار نگرانی)، که اغلب روزها طی حداقل ۶ ماه، درباره حوادث یا فعالیت ها(از جمله کار، مدرسه یا عملکرد) اتفاق بیفتد.
ب) کنترل نگرانی برای افراد سخت و دشوار است.
ج) اضطراب و نگرانی مرتبط با سه( یا بیشتر) از ۶ علامت ذیل باشد(حداقل برخی از علایم، نه در ۶ ماه گذشته، بلکه بیشتر روزها وجود داشته باشند):
توجه: در کودکان فقط یک مورد در کودکان مورد نیاز می باشد.

• بی قراری یا احساس برانگیخته بودن

• زود خسته شدن

• به سختی تمرکز کردن یا احساس خالی شدن ذهن

• کج خلقی و تحریک پذیری

• تنش عضلانی

• اختلال در خواب (مشکلات در شروع یا ادامه خواب، یا بی قراری، خواب غیر تسکین دهنده)

د) اضطراب، نگرانی، و یا علایم جسمانی از نظر بالینی به طور معنادار موجب آشفتگی و اختلال در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا دیگر حوزه های مهم، می شود.
ه) اختلال مرتبط با اثرات فیزیولوژیکی مواد(از جمله سوء مصرف دارو و مواد مخدر) یا دیگر شرایط پزشکی(از جمله پرکاری تیرویید) نباشد.
و) سایر اختلال های روانی(از جمله اضطراب و نگرانی درباره داشتن حمله های وحشت زدگی در اختلال وحشت زدگی، ارزیابی منفی در اختلال اضطراب اجتماعی، آلودگی یا دیگر وسواس ها در اختلال وسواسی-جبری، جدایی از تصویر دلبستگی در اختلال اضطراب جدایی، یادآوری حوادث آسیب زا در اختلال علایم جسمانی^[۹۱]، دریافت نقص در بدن در اختلال بدشکلی بدن، داشتن بیماری جدی در اختلال اضطراب بیماری^[۹۲]، عقاید با محتوای هذیانی در اسکیزوفرنیا^[۹۳] یا اختلال هذیانی^[۹۴]) توضیح بهتری برای این اختلال نباشد.

۲-۵-۳-۲ همه گیری اختلال اضطراب منتشر
اطلاعات اخیر از این زمینه یابی ملی همبودی، نشان داده است که همه گیری طول عمر اختلال اضطراب منتشر بر مبنای معیارهای DSM-4، ۵٫۷% و همه گیری ۱۲ ماهه این اختلال ۳٫۱% بوده است. میزان این همه گیری تمام عمر نشان داد که ۸٫۳% از جمعیت ایالات متحده می توان انتظار داشت که اختلال اضطراب منتشر را قبل از ۷۵ سالگی تجربه کنند( کریستوف^[۹۵] و همکاران،۲۰۱۱). همه گیری ۱۲ ماهه اختلال اضطراب فراگیر در میان جمعیت عمومی ایالات متحده ۰٫۹% در بین نوجوانان و ۲٫۹% در بین بزرگسالان بوده است. همه گیری ۱۲ ماهه این اختلال در سایر کشورها بین ۰٫۴% تا ۳٫۶% بوده است. زنان دو برابر مردان احتمال دارد که اختلال اضطراب فراگیر را تجربه کنند. همه گیری اوج تشخیص در سالهای میانه زندگی می باشد و در سالهای بعدی زندگی کاهش پیدا می کند(DSM-5,2013). اختلال اضطراب منتشر یکی از شایع ترین اختلال های اضطرابی در خدمات سرپایی پزشکی، با میزان همه گیری حدود۸% بین مراجعان خدمات سرپایی؛ می باشد. افراد با اختلال اضطراب منتشر در عملکرد و کیفیت زندگی خود اختلال های چشمگیر دارند(رومرا^[۹۶] و همکاران، ۲۰۱۰). افراد از نژاد اروپایی نسبت به نژادهای غیر اروپایی(از جمله آسیایی ها، آفریقایی ها، بومی های آمریکا، و اقیانوسیه) تمایل بیشتری به تجربه اختلال اضطراب فراگیر را دارند. به علاوه، افراد از کشورهای توسعه یافته نسبت به کشورهای توسعه نیافته در طول زندگی شان بیشتر علایمی را تجربه می کنند که مربوط به ملاک های اختلال اضطراب فراگیر می باشد(DSM-5,2013).
۳-۵-۳-۲ مسایل تشخیصی مربوط به فرهنگ
تنوع فرهنگی قابل توجهی در بروز اختلال اضطراب فراگیر وجود دارد. برای مثال، در برخی فرهنگ ها، علایم جسمانی شکل غالب بیان اختلال می باشد، در حالی که در برخی دیگر از فرهنگ ها علایم شناختی غالب می باشد. این تفاوت معمولا بیشتر در بروز اولیه اختلال مشهود می باشد و در طول زمان سایر علایم ظاهر می شود.هیچ گونه شواهدی مبنی بر اینکه کدام گرایش از نگرانی شدید مربوط به فرهنگ می باشد، با این وجود، موضوع های نگرانی ممکن است ویژه فرهنگ باشد. بسیار مهم است که هنگام ارزیابی نگرانی ها، بافت اجتماعی فرهنگی در نظر گرفته شود(DSM-5,2013).