طی نمودار شماره ۱-۱ نمایی از ساختار گزارش تحقیق مبتنی بر محتویاتی که طی بندهای فوق بدان پرداخته شده، تصویر نموده است:
نمودار شماره ۱-۱: ساختار گزارش تحقیق
فصل پنجم
فصل دوم
فصل اول
ارائه مدل مفهومی
مبانی نظری و پیشینه پژوهش
یافتههای پژوهش، ارائه پیشنهادات و محدودیتها
کلیات پژوهش
فصل چهارم
فصل سوم
روش شناسی پژوهش
وارد کردن داده ها به نرم افزار و تحلیل نتایج
منابع و مآخذ
به دست آوردن نتایج
منابع فارسی
منابع انگلیسی
فصل دوم
مبانی نظری و پیشینه تحقیق
۲-۱٫مقدمه
طی فصل اول کلیات تحقیق در ارتباط با مقدمه کلی تحقیق، تبیین موضوع تحقیق، اهمیت و ضرورت انجام تحقیق حاضر، بیان مسئله تحقیق، اهداف کاربردی تحقیق، پرسش های تحقیق، فرضیات تحقیق، تعریف عملیاتی واژه ها، روش کلی یا نوع تحقیق، قلمرو تحقیق در ابعاد مختلف و نهایتا ساختار گزارش تحقیق مورد بحث قرار گرفته است.
در این فصل به مبانی نظری و پیشینه تحقیق اشاره شده است. در ابتدا به مفاهیم و تعاریف اساسی در ارتباط با متغیرها اشاره کرده و در ادامه به مدل ها و روش های مورد استفاده پرداخته شده است. پس از آن پیشینه تحقیق در ارتباط با تحقیقات مرتبط یا مشابه انجام شده مورد بحث قرار گرفته و در نهایت مدل مفهومی تحقیق بر مبنای ادبیات تحقیق، تدوین گردیده است. در ارتباط با تحقیقات مشابه یا مرتبط، روش تحقیق مزبور و نتایج حاصل از آن، مورد بحث قرار گرفته است.
نقش اصلی گزارشگری مالی انتقال اثربخش اطلاعات مالی به افراد برون سازمانی به روشی معتبر و به موقع است (هیات استانداردهای حسابداری مالی ۱۹۸۴). برای انجام این مهم مدیران از فرصت هایی برای اعمال قضاوت در گزارش گری مالی برخوردار شده اند. البته مدیران می توانند از دانش خود درباره فعالیت های تجاری برای بهبود اثربخشی صورت های مالی به عنوان ابزاری برای انتقال اطلاعات به سرمایه گذاران و اعتبار دهندگان بالقوه استفاده نمایند. با این حال چنانچه مدیران برای گمراه کردن استفاده کنندگان صورت های مالی (درون سازمانی و برون سازمانی) از طریق اعمال اختیارات خود در زمینه گزینش های حسابداری در گزارش های مالی انگیزه هایی داشته باشند احتمال می رود مدیریت سود رخ دهد. از طرف دیگر کیفیت حسابرسی، یکی از موضوعات با اهمیت در حوزه حسابرسی و بازار سرمایه است. به منظور شناخت مفاهیم و ابعاد مختلف کیفیت حسابرسی، مطالعات گوناگونی توسط محققان انجام شده است تا رابطه بین کیفیت حسابرسی و متغیرهای دیگر کشف شود. از آن جا که کیفیت حسابرسی در عمل به سختی قابل مشاهده است، تحقیقات در این زمینه همواره با مشکلات زیادی روبرو بوده است.
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
۲-۲٫مبانی نظری
۲-۲-۱٫جریان نقد عملیاتی
جریان نقد عملیاتی، وجه نقد ایجاد شده در نتیجه عملیات شرکت است که معمولاً با کسر شدن همه ی هزینه های عملیاتی از درآمدها به دست می آید، اما مجموعه ای از تعدیلات بر روی سود خالص صورت میگیرد یکی از روش های محاسبه ی جریان نقد عملیاتی به شرح زیر است: (ثقفی و هاشمی ۱۳۸۳).
مالیات ها – هزینه استهلاک + سود قبل از بهره و مالیات = جریان نقد عملیاتی
روش های دیگری هم برای محاسبه ی جریان نقد عملیاتی وجود دارد. صورت جریان وجه نقد تهیه شده براساس اصول پذیرفته شده ی حسابداری آمریکا با سود بعد از مالیات و اقلام استثنایی آغاز میگردد و سپس تعدیلاتی بابت هزینه استهلاک داراییهای ثابت، سود (زیان) غیرعملیاتی فروش دارایی های ثابت، تغییرات سرمایه در گردش، تغییرات بهره ی پرداختنی و مالیات بر درآمد پرداختنی و درآمد سرمایه گذاری انجام می شود. در حالیکه صورت جریان وجه نقد بر اساس استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی با سود قبل از مالیات و اقلام غیرمترقبه و بر اساس استانداردهای حسابداری ایران با سود عملیاتی آغاز می شود. (ثقفی و هاشمی ۱۳۸۳).
جریان نقد عملیاتی وجوه نقدی است که شرکت از طریق انجام فعالیتهای تجاری خود ایجاد می کند. معیار مزبور احتمالاً نسبت به سود خالص، معیار بهتری از سود تجاری شرکت است، زیرا شرکت میتواند سود خالص مثبت در صورت سود و زیان گزارش کند، درحالیکه قادر به پرداخت بدهیهای خود نباشد. جریان نقد عملیاتی را می توان برای کنترل کیفیت سود شرکت ها مورد استفاده قرار داد. برای مثال، اگر یک شرکت در صورت سود و زیان خود سود گزارش کند اما جریان نقد عملیاتی آن منفی باشد، ممکن است از تکنیکهای حسابداری جسورانه استفاده کرده باشد. (دارابی و همکاران، ۱۳۹۲).
بورس اوراق بهادار تهران نیز براساس دستورالعمل پذیرش اوراق بهادار، جریان نقد حاصل از عملیات را معیاری برای کیفیت سود تلقی می کند و در پذیرش شرکت ها و نیز طبقه بندی شرکت های پذیرفته شده در بازارهای اول (تابلوهای اصلی و فرعی) و دوم از آن استفاده میکند. براساس بند ۹ ماده ۶ دستورالعمل مذکور، سود عملیاتی شرکت متقاضی پذیرش در بورس باید در دو دوره ی مالی منتهی به پذیرش از کیفیت بالایی برخوردار بوده و مجموع جریان خالص وجه نقد ناشی از فعالیت های عملیاتی آن طی این دوره ها مثبت باشد. (ثقفی و هاشمی ۱۳۸۳).
۲-۲-۲٫جریان نقد آزاد
جریان نقد آزاد معیاری برای اندازه گیری عملکرد است و وجه نقدی را نشان می دهد که شرکت پس از انجام مخارج لازم برای نگهداری یا توسعه ی دارایی ها، در اختیار دارد. جریان نقد آزاد از این حیث دارای اهمیت است که به شرکت اجازه می دهد تا فرصت هایی را پیگیری کند که ارزش سهامدار را افزایش می دهد. بدون وجه نقد، توسعه ی محصولات جدید، انجام تحصیل های تجاری، پرداخت سودهای نقدی به سهامداران و کاهش بدهی ها امکان پذیر نمی باشد. در یکی از روش های اندازه گیری، جریان نقد آزاد از رابطه زیر محاسبه می شود: (رضایی و تیموری، ۱۳۹۱)
سود خالص + استهلاک دارایی های ثابت مشهود و نامشهود - تغییر در سرمایه در گردش - مخارج سرمایه ای = جریان نقد آزاد
در روش دیگر، جریان نقد آزاد از طریق کسر نمودن مخارج سرمایه ای از جریان نقد عملیاتی محاسبه می شود. گفتنی است، بورس اوراق بهادار تهران به منظور قابلیت مقایسه ی شرکت هایی که سهام آنها در بورس پذیرفته می شود، برای محاسبه ی جریان نقد آزاد و افشای آن در امیدنامه ی پذیرش و درج شرکتها، از این روش محاسباتی استفاده می کند. جریان نقد عملیاتی در صدر صورت جریان وجه نقد می آید و خالص مخارج سرمایه ای انجام شده هم از بخش فعالیت های سرمایه گذاری صورت مزبور اخذ و از تفاضل آنها جریان نقد آزاد برای ۳ سال گذشته (و ۳ سال آینده در صورت وجود اطلاعات) محاسبه می شود. (اعتمادی و شفاخیبری ۱۳۹۰)
در یک روش محاسباتی، جریان نقد آزاد عبارت است از جریان نقد عملیاتی (سود خالص به علاوه ی هزینه ی استهلاک دارایی های ثابت مشهود و نامشهود) منهای مخارج سرمایه ای و سود سهام تقسیمی. مؤسسه ی رتبه بندی فیچ جریان وجه نقد آزاد (پس از بهره، مالیات، سرمایه در گردش، مخـارج سـرمایه ای و سـودهای تقسیمی) را این گونه تعریف میکند: جریان نقد حاصل از عملیـات پـس از مخـارج سـرمایه ای و مخـارج غیرعملیـاتی. جریانهای نقدی غیرعملیاتی نوعاً شامل اقلامی می شود که تحلیل گر خارج از دامنه ی فعالیت های عملیاتی اصلی واحد تجاری شناسایی یا برآورد می کند و شامل واگذاری دارایی ها نمی شود. جریان های نقدی غیرعملیـاتی مـی توانـد شـامل هزینه های نقدی برنامه های تجدید ساختار (هزینه های تجزیه، مشاوره و …)، جریـانهـای ورودی یـا خروجـی خـالص حاصل از فعالیت های متوقف شده (به غیر از هرگونه دریافتی بابت فروش واقعی عملیـات)، مبلـغ بـا اهمیـت غیرعـادی دریافتی بابت ادعاهای بیمه ای یا دعاوی حقوقی باشد. همچنین میتواند سـودهای تقسـیمی شـرکت وابسـته را شـامل شود. (رضایی و تیموری، ۱۳۹۱)
مطابق روش شناسی فیچ، جریان نقد آزاد نسبت به این تصمیم که آیا سودهای تقسیمی دریافتی از شرکت وابسته منظور یا مستثنی شود، خنثی است. از طرف دیگر، فیچ به محاسبه ی جریان های نقد آزاد پس از پرداخت سود تقسیمی سهام عادی و ممتاز مبادرت می ورزد. پرداخت سود سهام عادی، اختیاری است و درصورتیکه شرکت دوره ای از فشارهای مالی را تجربه نموده باشد، کاهش سود تقسیمی را انتخاب می نماید. با این وجود، کسر نمودن سود تقسیمی سهام عادی از جریان های نقد آزاد طراحی شده تا جریان عادی فعالیت های تجاری را نشان دهد، با این فرض که شرکت تلاش خواهد کرد سطح سود تقسیمی اش را حفظ نماید یا حتی افزایش دهد.این نکته حائز اهمیت است که جریان نقد آزاد منفی به تنهایی نشان دهنده ی وضعیت نامطلوب نیست. اگر جریان نقد آزاد منفی باشد، می تواند حاکی از سرمایه گذاری زیاد شرکت باشد، امری که در بسیاری از شرکت های نوپا طبیعی است. درصورتیکه سرمایه گذاری های انجام شده بازده بالایی را در پی داشته باشد، استراتژی مزبور ،پتانسیل کسب نتیجه ی مطلوب در بلندمدت را دارد. مدیریت وجه نقد شرکت به تقاضا برای وجه نقد در شرکت بستگی دارد. هدف مدیریت وجه نقد آن است که با محـدود کردن سطوح وجه نقد در شرکت، ثروت سهامداران را حداکثر کند. وجه نقد باید در سـطحی نگهـداری شـود کـه بـین هزینه ی نگهداری وجه نقد و هزینه ی وجه نقد ناکافی تعادل برقرار شود. علاوه بر این، مدیریت وجه نقد ارزش شرکت را نیز تحت تأثیر قرار میدهد. زیرا سطوح سرمایه گذاری وجه نقد مستلزم افزایش هزینه های دیگر می باشد که تحت تأثیر سطوح خالص سرمایه در گردش قرار دارد. هم افـزایش و هـم کـاهش خالص سرمایه در گردش مستلزم تعادل جریان های وجه نقد آزاد در آینده و به نوبه ی خود، تغییرات ارزش گذاری شـرکت است. (غلام زاده لداری، ۱۳۸۹)
۲-۲-۳٫جریان نقد آزاد برای شرکت
جریان نقد آزاد برای شرکت، معیاری برای اندازه گیری عملکرد است که مبالغ خالص وجه نقدی را نشان می دهد که برای شرکت ایجاد شده است و شامل هزینه ها، مالیات ها و تغییرات در خالص سرمایه در گردش و سرمایه گذاری ها می شود. جریان نقد آزاد برای شرکت از رابطه زیر محاسبه می شود:
تغییرات در سرمایه گذاری ها – تغییرات در خالص سرمایه در گردش – مالیات ها – هزینه ها – جریان نقد عملیاتی = جریان نقد آزاد برای شرکت
جریان نقد آزاد برای شرکت معیاری است که سودآوری شرکت را پس از همه ی هزینه ها و سرمایه گذاری ها اندازه گیری می کند. معیار مزبور یکی از معیارهای متعددی است که برای مقایسه و تجزیه و تحلیل سلامت مالی شرکتها استفاده می شود. (دستورالعمل پذیرش اوراق بهادار تهران، ۱۳۸۶)
مقدار مثبت جریان نقد آزاد برای شرکت نشان می دهد که شرکت پس از پرداخت هزینه ها و سرمایه گذاری ها دارای وجوه نقد مازاد است. از طرف دیگر، مقدار منفی نشان می دهد که شرکت درآمد کافی به منظور پوشش هزینه ها و فعالیت های سرمایه گذاری اش ایجاد نکرده است. به همین دلیل، سرمایه گذاران باید در ارزیابی دلایل این رویداد کاوش های عمیق تری به عمل آورند. این امر می تواند علامتی از مشکلات حاد شرکت مورد رسیدگی باشد. (دستورالعمل پذیرش اوراق بهادار تهران، ۱۳۸۶)
۲-۲-۴٫جریان نقد آزاد هر سهم
معیاری است که سودآوری مالی شرکت مورد رسیدگی را از طریق تقسیم جریان نقد آزاد بر تعداد سهام منتشره نشان می دهد. معیار مزبور شاخصی برای اندازه گیری تغییر در سود هر سهم است و از رابطه زیر محاسبه می شود: (غلامزاده لداری، ۱۳۸۹)
جریان نقد آزاد هرسهم= جریان نقد آزاد/ تعداد سهام منتشره
جریان نقد آزاد هر سهم توانایی شرکت برای پرداخت بدهی ها، سود نقدی، بازخرید سهام و تسهیلات رشد کسب و کار را علامت می دهد. همچنین، معیار مزبور یک پیش بینی اولیه در رابطه با قیمت آتی سهام را ارائه میکند. برای مثال، وقتی قیمت سهام پایین است و جریان نقد آزاد در حال افزایش است، این احتمال مناسب است که سود خالص و ارزش سهام به زودی افزایش خواهد یافت، زیرا مقدار بالای جریان نقد آزاد هر سهم بدین معناست که سود هر سهم احتمالاً نیز باید افزایش یابد. (غلامزاده لداری، ۱۳۸۹)
۲-۲-۵٫بازده جریان نقد آزاد
نسبت مذکور ارزیابی بازده کلی یک سهم است. این نسبت جریان نقد آزاد هر سهم را که انتظار می رود یک شرکت در برابر قیمت بازار هر سهم خود کسب کند، اندازه گیری می کند. نسبت مزبور از تقسیم جریان نقد آزاد هر سهم بر قیمت آن سهم به دست می آید، یعنی: (گال و تسای، ۱۹۹۸)