راهنمای نگارش مقاله دانشگاهی و تحقیقاتی درباره بررسی نقش و جایگاه ...
- ر.ک همان، ص۴۲؛ به نظر می رسد این گفته علامه، پیرامون روایات شأن نزول باشد که نمی تواند عمومیت آیه را تخصیص زند و آن را مخصوص همان مورد نزول نماید. ↑
- اینکه می گوییم اصول کلی قرآن، به این علت است که گاهی ایشان، تفسیری را که خلاف ظاهر آیه است، از باب تطبیق می پذیرد همچنین، باید دانست این روش، در برخورد علامه با روایات سبب نزول، نمود بیشتری دارد و ایشان، بسیاری از روایات سبب نزول را ناشی از «تطبیق راوی با حادثه» دانسته است که در فصل آینده مورد بررسی قرار خواهد گرفت. ↑
- ر.ک محمدحسین طباطبایی،المیزان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص ۵۶٫ ↑
- «ما را به راه راست راه بنماى». (فاتحه: ۶) ↑
- محمد بن علی بن حسین علوی، المناقب(الکتاب العتیق)، چاپ اول، (حسین موسوی بروجردی)، (قم: دلیل ما، ۱۴۲۸ق)، ج۳، ص۷۳٫ ↑
- ر.ک محمدحسین طباطبایی،المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۴۱٫ ↑
- «…ایشان راست زندگانى خوش…». (رعد: ۲۹) ↑
- ر.ک فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص۴۴۶؛ جلال الدین سیوطی، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور،ج۴، ص۵۸٫ ↑
- ر.ک فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص۴۴۶؛ احمد بن محمد قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ج۱۰، ص۳۱۶؛ ر.ک اسماعیل بن عمرو دمشقی [ابن کثیر] ، تفسیر القرآن العظیم، ج۴، ص۳۹۱؛ عبدالرحمان بن محمد ثعالبی، جواهر الحسان فی تفسیر القرآن، (محمد علی معوض و عادل احمد عبدالموجود)، چاپ اول، (بیروت: دار احیاء التراث العربی، (۱۴۱۸ق)، ج۳، ص۳۶۹؛ جلال الدین سیوطی، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور،ج۴، ص۵۸٫ ↑
- ر.ک ابوجعفر محمدبن جریرطبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۳، ص: ۹۸؛ فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص۴۴۷؛ جلال الدین سیوطی، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور،ج۴، ص۵۸٫ ↑
- ر.ک محمدحسین طباطبایی،المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۱، ص۳۵۸٫ ↑
- «و خدا دو مرد را مَثَل مىزند: یکى از آن دو گنگ است… و سربار خواجه خویش است…». (نحل: ۷۶) ↑
- ر.ک جلال الدین سیوطی، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، ج۴، ص۱۲۵٫ ↑
- ر.ک محمدحسین طباطبایی،المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۲، ص۳۰۳٫ ↑
- «و هر که از یادکرد و پند من روى بگرداند پس زیستنى تنگ دارد…». (طه: ۱۲۴) ↑
- ر.ک فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۷، ص۵۵٫ ↑
- ر.ک همان. ↑
- ر.ک همان؛ ابوحیان محمد بن یوسف اندلسی، البحر المحیط فی التفسیر، ج۷، ص۳۹۴٫ ↑
- ر.ک محمدحسین طباطبایی،المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۴، صص ۲۲۶-۲۲۵٫ ↑
- «و [قسم] به گواه و گواهىشده». (بروج: ۳) ↑
- «اى پیامبر، ما تو را گواه و مژدهدهنده و بیمکننده فرستادیم». (احزاب: ۴۵) ↑
- «آن، روزى است که مردم را براى آن فراهم آرند و آن، روز حضور همگان است». (هود: ۱۰۳) ↑
- ر.ک فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۷۰۸؛ ر.ک اسماعیل بن عمرو دمشقی [ابن کثیر] ، تفسیر القرآن العظیم، ج۸، ص ۳۵۸٫ ↑
- ر.ک محمدحسین طباطبایی،المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲۰، ص ۲۵۵٫ ↑
- «و [قسم] به جفت و طاق». (فجر: ۳) ↑
-
-
- ر.ک محمدحسین طباطبایی،المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲۰، ص۲۸۶؛ برای مشاهده مثال های دیگر در زمینه تطبیق، رجوع کنید به: محمدحسین طباطبایی،المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۲، ص۳۶۲/ ج۱۳، ص ۹۶ و ص۱۷۷٫ ↑
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
-
- ر.ک محمدحسین طباطبایی،المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۴۲٫ ↑
- ر.ک محمدحسین طباطبایی، قرآن در اسلام، ص۷۱٫ ↑
- ر.ک محمدحسین طباطبایی،المیزان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۷۲/ ج۵، ص۱۸۸٫ ↑
- شادی نفیسی، علامه طباطبایی و حدیث، چاپ اول، (تهران: انتشارات علمی و فرهنگی،۱۳۸۴ش)، ص۲۵۰٫ ↑
- «اى کسانى که ایمان آوردهاید، به پیمانها و قراردادها وفا کنید…». (مائده: ۱) ↑
- محمدبن مسعود عیاشی،کتاب التفسیر، ج۱، ص۲۸۹؛ سیدهاشم بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۲۱۵٫ ↑
- ر.ک عبدالرحمان بن محمد[ابن ابی حاتم]، تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۱۹۶/ ج۳، ص۷۱۸؛ عبید الله بن احمد حسکانی، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، (محمدباقر محمودی)، چاپ اول، (تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامی، ۱۴۱۱ق)، ج۱، ص۶۶؛ اسماعیل بن عمرو دمشقی [ابن کثیر] ، تفسیر القرآن العظیم، ج۳، ص۴٫ ↑
- محمدحسین طباطبایی،المیزان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۱۸۸٫ ↑
- «آن دو دریا- آب شیرین و آب شور- را راه داد که به هم رسند». (الرحمن: ۱۹) ↑
- «از آن دو [دریا] مروارید درشت و خرد بیرون مىآید». (الرحمن: ۲۲) ↑
- ر.ک جلال الدین سیوطی، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، ج ۶، ص ۱۴۲٫ ↑
- ر.ک عبیدالله بن احمد حسکانی، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج۲، ص ۲۸۵٫ ↑
- ر.ک ابواسحاق احمد بن ابراهیم ثعلبی نیشابوری، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، ج۹، ص ۱۸۲٫ ↑
- ر.ک همان؛ احمد بن ابی سعد رشید الدین میبدی، کشف الأسرار و عده الأبرار، (علی اصغر حکمت)، چاپ پنجم، (تهران: انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۱ش)، ج۹، ص۴۱۲٫ ↑
- ر.ک ابواسحاق احمد بن ابراهیم ثعلبی نیشابوری، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، ج۹، ص ۱۸۲؛ جلال الدین سیوطی، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، ج ۶، ص ۱۴۳٫ ↑
- ر.ک محمدحسین طباطبایی،المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۹، ص۱۰۳٫ ↑
- «ماه رمضان، که در آن قرآن فروفرستاده شده…». (بقره: ۱۸۵) ↑
- جلال الدین سیوطی، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، ج ۱، ص ۱۸۹٫ ↑
- محمدحسین طباطبایی،المیزان فی تفسیر القرآن،ج۲، ص۳۰٫ ↑
- «و یاد و پند- یعنى قرآن- با حکمت است». (آل عمران: ۵۸) ↑
- «و سوگند به کتابى نوشته شده- تورات، یا قرآن* یا هر کتاب آسمانى یا لوح محفوظ یا نامه اعمال* در صفحهاى- یا پوستى- گشوده و گسترده* و سوگند به آن خانه آباد- کعبه که به زیارت حاجیان آباد است* و سوگند به آن سقف برافراشته». (طور: ۲- ۵) ↑
